Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Underground: Tin House - Tin House (1971)


Το αμερικάνικο power trio των Tin House έδρασε στις αρχές της δεκαετίας του '70. Στο ομώνυμο ντεμπούτο τους έπαιξαν σκληρά blues με ένα touch από ψυχεδέλεια που έφτανε μέχρι και τα όρια του prog. Αυτή ήταν και η μοναδική κυκλοφορία τους στη δεκαετία και φαινομενικά η πρώτη και τελευταία της καριέρας τους. Το τελευταίο όμως το διέψευσαν, όπως θα δούμε παρακάτω.

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Too much Airplay: Gotye ft. Kimbra - Somebody that I Used to Know

Ήταν το hit του καλοκαιριού. Όταν το πρωτοάκουσα, λέω αποκλείεται να είναι ο Sting αυτός. Αποκλείεται ο Sting να έχει γράψει αυτή τη μαλακία. Και όντως δεν ήταν ο Sting αλλά ο Gotye, του οποίου η φωνή "Sting-ίζει" σε υπέρμετρο βαθμό. To "Somebody that I Used to Know" είναι τεράστια παπαριά. Καταρχάς, γιατί κανείς δεν λέει ότι δεν είναι original, αλλά sample του "Seville", που είναι μια σύνθεση του Βραζιλιάνου κιθαρίστα Luiz Bonfa; Άλλη μαλακία το θέμα των samples, όμως δεν θα το αναλύσουμε τώρα σε βάθος. Το μόνο που θα πω, είναι ότι σκέφτομαι πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να "σαμπλάρω" και εγώ ένα άγνωστο τραγούδι του παρελθόντος και να γαμήσω στα charts. Και μετά θα το παίζω και πολύ καλλιτέχνης. Θα προσθέσω και λίγο μεταλλόφωνο, σαν τον Gotye, για να βάλω και μια προσωπική πινελιά και θα είμαι άρχοντας. By the way, η μελωδία του μεταλλόφωνου στο κομμάτι μπορούσε να είναι χειρότερη; Ίσως και να μπορούσε... πιο σπαστική πάντως δε γίνεται. Σαν κινέζικο παιδικό τραγουδάκι είναι.

Και να το άκουγες το "Somebody that I Used to Know" μόνο σε ραδιόφωνα που παίζουν αυτή τη μουσική, πάει στο διάολο. Αλλά είναι crossover επιτυχία βλέπετε. Αν ανοίξεις την TV θα το ακούσεις. Αν ανοίξεις το ραδιόφωνο θα το ακούσεις... ανεξαρτήτως σταθμού. Ακόμα και σε rock συχνότητες το παίζουν ολημερίς (θα το έβαζαν και βράδυ αλλά συνήθως έχει λίστες και δεν πρόλαβαν να το προσθέσουν ακόμα). Όχι πως έχω την απαίτηση, επειδή κάποιος φέρει rock ταμπέλα να παίζει αποκλειστικά rock και τίποτα άλλο. Ίσα ίσα, μ'αρέσει η ποικιλία. Αλλά γιατί ρε συ μου σερβίρεις αυτό το γαμοτράγουδο, που μπορώ να το ακούσω και στον Zoo radio? Και με αυτή την πρόταση επ'ουδενί δε μειώνω τον Ζoo, που καλά κάνει και απευθύνεται στο κοινό του με τη μουσική που επιλέγει. Αποκορύφωμα στο όλο γαμάτο σύνολο του τραγουδιού όμως, δεν ήταν η μουσική, αλλά το videoclip το οποίο είδα άθελα μου τις προάλλες, ενώ καθόμασταν με παρέα και πίναμε αμέριμνοι τις μπύρες μας σε ένα μαγαζί. Ξάφνου, να σου το "Somebody that I Used to Know" στην εκεί οθόνη. Άντε ωραία σκέφτομαι, το τρώμε που το τρώμε στη μάπα τόσο καιρό, ας δούμε και το video να μας γαργαλήσει και τα μάτια πέρα από τα αυτιά. Και το videoclip ξεκινά με ένα υπέροχο πατουσοπλάνο (τα πράγματα που βρίσκω πιο αηδιαστικά από μια πατούσα, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός ποδιού)... E α και γαμήσου ρε Gotye!

ΥΓ. Γιατί δεν κράζω την Kimbra; Νιώθω πολύ καλοσυνάτος σήμερα... γι' αυτό.