Οι Σουηδοί Graveyard ξεκίνησαν την πορεία τους το 2006, έχοντας για βασικές επιρροές τους Black Sabbath και τους Pentagram. Στο ντεμπούτο τους έδειξαν αυτή τους την αγάπη προς το doom, μοιάζοντας παράλληλα υπερβολικά με τους συμπατριώτες τους Witchcraft, σε σημείο που θα μπορούσε κανείς να τους χαρακτηρίσει ακόμα και copycats. Με το "Hinsigen Blues" διαμόρφωσαν μια δική τους ταυτότητα, απομακρυνόμενοι αρκετά από το doom και διαφοροποιώντας τον ήχο τους από τις υπόλοιπες παρεμφερείς μπάντες της γενιάς τους.
Το περσινό "Lights Out" συνεχίζει από το σημείο που σταμάτησε το "Hinsigen Blues". Ξεφεύγει μάλιστα ακόμα περισσότερο από τις διδαχές των Sabbath, και βουτάει στα σκοτεινά blues μονοπάτια των Led Zeppelin και του Peter Green. Αυτό είναι το album στο οποίο οι Graveyard βρίσκουν το ποιοι πραγματικά είναι. Ο δίσκος δεν έχει ούτε μια μέτρια στιγμή. Και τα 35 λεπτά της διάρκειας του αποτελούν απόλαυση, με τα catchy retro tunes των Σουηδών να σου χαρακώνονται στον εγκέφαλο. Κι ας είναι τα lyrics σε κάποια σημεία παιδικά και ανούσια, το συγχωρούμε και συνάμα συγχαίρουμε τον Joakim Nilsson για τη διαρκή πρόοδο που δείχνει στα φωνητικά του. Οι Graveyard με το "Lights Out" αλλάζουν επίπεδο και βάζουν τον πήχη πολύ ψηλά. Φανταστείτε, ότι σκεφτόμουν να αναφέρω σε αυτό το μικρό review και κάποια τραγούδια τα οποία ξεχώρισα από την ακρόαση του δίσκου, αλλά όταν άρχισα να τα απαριθμώ, αντιλήφθηκα ότι έγραψα και τα 9 κομμάτια που απαρτίζουν το "Lights Out"! Το μέλλον διαγράφεται όλο και λαμπρότερο για τους τέσσερις Σουηδούς.
Το περσινό "Lights Out" συνεχίζει από το σημείο που σταμάτησε το "Hinsigen Blues". Ξεφεύγει μάλιστα ακόμα περισσότερο από τις διδαχές των Sabbath, και βουτάει στα σκοτεινά blues μονοπάτια των Led Zeppelin και του Peter Green. Αυτό είναι το album στο οποίο οι Graveyard βρίσκουν το ποιοι πραγματικά είναι. Ο δίσκος δεν έχει ούτε μια μέτρια στιγμή. Και τα 35 λεπτά της διάρκειας του αποτελούν απόλαυση, με τα catchy retro tunes των Σουηδών να σου χαρακώνονται στον εγκέφαλο. Κι ας είναι τα lyrics σε κάποια σημεία παιδικά και ανούσια, το συγχωρούμε και συνάμα συγχαίρουμε τον Joakim Nilsson για τη διαρκή πρόοδο που δείχνει στα φωνητικά του. Οι Graveyard με το "Lights Out" αλλάζουν επίπεδο και βάζουν τον πήχη πολύ ψηλά. Φανταστείτε, ότι σκεφτόμουν να αναφέρω σε αυτό το μικρό review και κάποια τραγούδια τα οποία ξεχώρισα από την ακρόαση του δίσκου, αλλά όταν άρχισα να τα απαριθμώ, αντιλήφθηκα ότι έγραψα και τα 9 κομμάτια που απαρτίζουν το "Lights Out"! Το μέλλον διαγράφεται όλο και λαμπρότερο για τους τέσσερις Σουηδούς.